Een werknemer crediteurenadministratie heeft op grote schaal gefraudeerd en diefstal gepleegd. Dit is door werknemer erkend gedurende een door werkgever ingesteld onafhankelijk onderzoek. Werknemer wordt op staande voet ontslagen. Hij verweert zich hiertegen door aan te voeren dat de frauduleuze handelingen hem niet (geheel) aan te rekenen zijn, gezien zijn ernstige gokverslaving. De kantonrechter Arnhem gaat hierin niet mee. Ondanks de gokverslaving is het ontslag op staande voet gegrond, nu niet is komen vast te staan dat de werknemer zijn wil niet in vrijheid kon bepalen en niet is gebleken van een psychische stoornis. Wel is werknemer gedurende lange tijd geraffineerd te werk gegaan en is hij begonnen met frauderen omdat hij (in zijn ogen onterecht) geen bonus uitgekeerd kreeg.
Feiten
Werknemer is in juli 2005 bij werkgever in dienst getreden als administratief medewerker op de crediteurenadministratie. In september 2020 heeft de controller van werkgever onregelmatigheden in de financiële administratie geconstateerd en op basis daarvan de bedrijfsrecherche de opdracht gegeven een onderzoek in te stellen.
Werknemer heeft tijdens het onderzoek erkend op grote schaal te hebben gefraudeerd en diefstal te hebben gepleegd. Werknemer geeft echter aan dat hij lijdt aan een gokverslaving, zodat zijn denken, willen, oordelen en doelgericht handelen daardoor zo ingrijpend werd beïnvloed dat hem de fraude en diefstal niet of in ieder geval minder kunnen worden toegerekend.
Werkgever heeft werknemer op staande voet ontslagen en beslag gelegd op de tegoeden op de bankrekening van werknemer bij de bank en op zijn onroerende zaken.
Oordeel
De kantonrechter oordeelt dat de gokverslaving van werknemer niet impliceert dat werknemer niet in staat zou zijn geweest zijn wil in vrijheid te bepalen. Daarnaast ging de gokverslaving niet gepaard met (andere) psychische stoornissen.
Werknemer is volgens de kantonrechter telkens welbewust en geraffineerd te werk gegaan. Gebleken is dat hij het geld gebruikt voor cadeautjes voor zijn toenmalige vrouw en het opknappen van de echtelijke woning. Verder blijkt uit een gespreksverslag met werknemer dat hij zou begonnen zijn met frauderen, omdat hij volgens hem ten onrechte geen bonus kreeg uitgekeerd.
De kantonrechter is aldus van oordeel dat het onrechtmatig handelen van werknemer hem volledig kan worden toegerekend, ondanks de gestelde gokverslaving.
De werknemer wordt veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van € 318.217,01, vermeerderd met een gefixeerde schadevergoeding van €2.666,86. Ook de onderzoekskosten van €3.994,52, de beslagkosten van €245,35 en de proceskosten van €1.594 dienen te worden betaald door werknemer.
Wanneer een werkgever fraude vermoed is het van belang om snel te handelen en, bij voorkeur, een onafhankelijk onderzoeksbureau in te schakelen om bewijs veilig te stellen en betrokkenen te horen. De bevindingen (waaronder gespreksverslagen) kunnen zeer waardevol zijn in een arbeidsrechtelijke procedure. Ook kunnen de onderzoekskosten in sommige gevallen met succes worden verhaald op de werknemer.
Ondanks het feit dat een werknemer kan lijden aan een gokverslaving (hetgeen in de rechtspraak wordt erkend als chronische ziekte), kan worden aangenomen dat een werknemer onrechtmatig gehandeld heeft wanneer hij frauduleus handelt. Echter, wanneer de verslaving ook gepaard gaat met of voortvloeit uit (andere) psychische stoornissen, waardoor de werknemer niet meer in staat moet worden geacht zijn wil in vrijheid te bepalen, kan een rechter oordelen dat het handelen niet aan werknemer kan worden toegerekend. Dit kan tot afwijzing van de vordering tot schadevergoeding aan de werkgever leiden.
Heeft u vragen? Neem dan contact op met L&A Advocaten.
